Σε μια περιοχή της ημιορεινής Σικελίας, για περίπου 60 στρέμματα ελαιώνων που διασκορπίζονται σε διάφορα σημεία, τα δεδομένα του μικροκλίματος άλλαξαν τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με την ελαιοπαραγωγό, Vincenza Ferrara, «παλαιότερα το κλίμα ήταν πολύ ξηρό, με κρύους
χιονισμένους χειμώνες και θερμά, ξηρά καλοκαίρια. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή άλλαξε τα δεδομένα και το καλοκαίρι του 2018 είχε υγρασία, που προκάλεσε εμφάνιση και έξαρση του δάκου».
Έτσι, οι παραγωγοί ενεργοποιήθηκαν, καταστρώνοντας στρατηγική αντιμετώπισης των εχθρών της ελιάς και κυρίως του δάκου. Αξιοποιώντας τη βοήθεια του ευρωπαϊκού προγράμματος LIFE, συνδύασαν μια σειρά αγροοικολογικών πρακτικών.
Πρώτον, άρχισαν να φυτεύουν κοντά στις ελιές διάφορα είδη φυτών για τη
0000
βελτίωση της υγείας του εδάφους και του δεσμευμένου αζώτου που υπάρχει σε αυτό. Επίσης, χωρίς όργωμα, και με επιλεκτικό κλάδεμα, κατάφεραν να απελευθερώσουν τη στεφάνη των δέντρων από τα πυκνά κλαδιά, που ενδεχομένως να εμπόδιζαν το φως του ήλιου να φτάσει στο φυτό, δημιουργώντας συνθήκες αυξημένης υγρασίας, ευνοϊκές για την ανάπτυξη του δάκου.
Τέλος, κατασκεύασαν αυτοσχέδιες παγίδες (μία παγίδα για έξι δέντρα) με νερό, αποσυντεθειμένο ψάρι και χλωριούχο αμμώνιο. «Τα αποτελέσματα του φετινού φθινοπώρου ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς οι καρποί ήταν υγιείς και εύρωστοι», τόνισε η κα Ferrara, που πρόσθεσε ότι η στρατηγική αυτή απέδωσε γι’ αυτό και οι παραγωγοί σκοπεύουν να τη διατηρήσουν.
Leave a Comment